برخی از کودکان برای خود اهداف غیرواقعی و اغلب دور از دسترس تعیین می کنند، این کودکان معمولاً از فعالیت خود کمتر لذت می برند و فقط خودسرزنشگری بسیار نصیبشان می شود. کمال‌گرایی واژه ای است که برای توصیف این افراد بکار می رود.
شنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۳۵
کد مطلب : 116745
کمال‌گرایی افراطی با اضطراب اجتماعی، اختلالات خوردن، سردردهای میگرنی، وسواس فکری و حتی افکار خودکشی مرتبط است.
برخی از ویژگی های کودکانی که کمال‌گرای افراطی محسوب می شوند عبارت است از:
-داشتن انتظارات فوق العاده زیاد از خود
-انتقاد از خود، داشتن احساس عدم کفایت و اعتماد به نفس پایین
-حساسیت شدید نسبت به انتقاد
-به تعویق انداختن یا اجتناب از شرایط استرس زا
-تمایل به انتقاد از دیگران
-دشوار بودن تصمیم گیری یا اولویت بندی کارها
-سردرد یا سایر مشکلات جسمی هنگام عملکرد کمتر از انتظار خود یا دیگران
کودکان با استعداد که عادت به برتری دارند، اغلب کمال‌گرا هستند آنها ممکن است تکالیف جدید خود را انجام ندهند یا ناقص بگذارند چون فکر می کنند ممکن است کامل و بی نقص انجام نشود. در نتیجه این کودکان، افرادی با استعداد ولی کم کار هستند.
معلمان و مشاوران مدارس می توانند برای کمک به کودکان دارای کمال‌گرایی افراطی به شیوه های زیر عمل کنند:
-به آنها توصیه کنید که اشتباهات خود را بپذیرند و مهارت های لازم که برای رشد به آنها نیاز دارند را فراگیرند.
-به آنها توصیه کنید که محیطی بدون سر و صدا برای خود فراهم کنند.
-فرصت هایی برای موفقیت ایجاد کنید که اعتماد به نفس کودک را افزایش دهد.
-درباره نقاط قوت و اعتماد به نفس کودک اظهار نظر کنید. می توانید این کار را به صورت خصوصی انجام دهید یا مشاهدات سازنده خود را بنویسید.
-از مقایسه دانش آموزان خودداری کنید.
-در صورت امکان با تغییر سیستم درجه بندی (نمره دهی) فشار تحصیلی در این کودکان را کاهش دهید.
-به آنها کمک کنید استانداردهای واقع بینانه ای برای خود تعیین کنند.
-جلسات مکرر با دانش آموز برگزار کنید که شامل ارزیابی از کار دانش آموز باشد.
-از گوش دادن و سایر مهارت های ارتباطی استفاده کنید.
-اعتقاد به اینکه هر گاه اشتباه می کنند، فردی شکست خورده هستند را به چالش بکشید و ارزیابی منطقی تری ارایه دهید.
-از تشویق موثر بهره ببرید.
- به این دانش آموزان کمک کنید تا بدانند که انجام تمام کارهای بدون وجود نقص، ممکن نیست.
- به آنها کمک کنید بعد از اشتباه، دوباره شروع کنند و از اشتباهات خود درس بگیرند.
- آنها را به چالش بکشید تا شجاع باشند و کارهای دشوار را امتحان کنند.
-اگر عملکرد آنها پایین تر از حد انتظار شد از آنها حمایت کنید.
- در شرایط مبهم به آنها کمک کنید احساس راحتی کنند.
- به جای استفاده از واژه های "کامل" یا "درخشان" از اصطلاحاتی مانند "کار تحسین آمیز" استفاده کنید.
-به بچه هایی که در نوشتن تکلیف تعلل می کنند یادآوری این نکته ضروری است که انجام دادن کارها بدون هیچ نقصی را کنار بگذارند.
-به آنها بیاموزید که کارها و تکالیف خود را اولویت بندی کنند.
-به آنها توصیه کنید زندگینامه افراد موفق مانند هلن کلر و آلبرت انیشتین که با صبر و تلاش بر شکست ها غلبه کردند و به موفقیت های بزرگ رسیدند را مطالعه کنند.
- به کودکان کمک کنید تا از خودگویی مثبت استفاده کنند.
- به آنها کمک کنید تا روش های مقابله ای با ارزیابی منفی از خود یا انتقاد از دیگران را بیاموزند.
- تکنیک های آرام سازی مانند گوش دادن به موسیقی ملایم، شمردن معکوس، قدم زدن، شرکت در سرگرمی یا آواز خواندن را توصیه کنید.
- مهارت های حل مسئله و راهکارهای مقابله با فشار برتری را به آنها آموزش دهید.
- از آنها بخواهید مواردی از زندگی خود را که می توانند کنترل کنند و آنهایی را که نمی توانند مشخص کنند.
-از آنها بخواهید مزایا و معایب کمال‌گرایی را در زندگی خود مشخص کنند.
-از آنها بخواهید برای بیان افکار و احساسات خود آنها را در یک دفترچه خاطرات روزانه یادداشت کنند.
- به آنها کمک کنید تا بفهمند که استفاده از موارد تحقیرآمیز درباره خود، برای سلامتی و رشد اجتماعی‌شان مضر است.
- به آنها کمک کنید تا یاد بگیرند که چگونه درباره دوستان، معلمان و دیگران مثبت تر اظهار نظر کنند.
- از طریق کار گروهی، آنها را به تعامل سازنده با همسالان تشویق کنید.
مشاوران یا معلمان می توانند با انجام موارد زیر به والدین کودکان کمال‌گرا کمک کنند:
-تأکید بر اینکه فرزندانشان نیاز به عشق و احترام بی قید و شرط دارد.
-به آنها کمک کنید تا بفهمند فشار زیاد برای بی نقص بودن باعث آسیب عاطفی و کاهش اعتماد به نفس کودکشان می شود.
-زمانی که والدین و دانش آموزان اشتباه خود را می پذیرند از آنها حمایت کنید.
-آنها را تشویق کنید تا احساسات منفی فرزند خود (مانند اضطراب و سرخوردگی) را بدون قضاوت کردن بپذیرند.
-به آنها تأکید کنید بین کمال‌گرایی و موفقیت تفاوت وجود دارد.
-به آنها آموزش دهید هنگام مواجهه با ناامیدی از مهارت های مقابله ای استفاده کنند.
-از والدین بخواهید تا حس رقابت پذیری خود را کاهش دهند.
-از آنها بخواهید با فرزندشان بر روی اهداف واقع بینانه توافق کنند.
-به والدین پیشنهاد دهید اگر فرزندشان در بیان نگرانی‌های خود مشکل دارد با فرزندشان نامه نگاری کنند به این صورت که والدین یک فکر را در یک نامه می نویسند و زیر بالش کودک می گذارند و کودک به نامه پاسخ داده و آن را زیر بالش والدین می گذارد و تبادل نامه ادامه پیدا می‌کند. آنچه در نامه نوشته شده است در صورتی مورد بررسی قرار می گیرد که کودک در معرض آسیب رساندن به خود یا دیگران باشد. این روش به کشف مشکلات کودک کمک می کند و پیوند او با والدین را استحکام می بخشد.
کودکانی که از کمال‌گرایی شدید رنج می برند به کمک بزرگسالان در زندگی خود نیاز دارند. آنها همچنین ممکن است به کمک یک درمانگر حرفه ای نیاز داشته باشند. هدف این است که تمایلات کمال‌گرایانه آنها را از عاملی مخرب به ابزاری برای پیشرفت تبدیل کنیم.
ترجمه: مصطفی صیادنژاد
منبع:
http://www.kellybear.com/TeacherArticles/TeacherTip۵۳.html
۰